«Գեղեցիկը ներսումդ զգացածն է»

Գեղեցիկի մասին պատկերացումները բոլորիս մոտ շատ տարբեր են: Տարբեր տարիքի, սեռի, ազգության, կրթության մարդիկ գեղեցիկը պատկերացնում են յուրովի:
Շատերս կարծում ենք, որ գեղեցիկ ու կոկիկ հագնվելով, հայելու առաջ հարդարվելով ապահովում ենք մեր գեղեցիկ երևալու պահանջը: Բայց, կարծում եմ, որ բոլորովին այդպես չէ. գեղեցիկի զգացողությունը ներսից պետք է լինի, այլ ոչ թե արտաքինից: Իսկ ինչպե՞ս կարող ես ներսումդ գեղեցիկը զգալ… Իհարկե կրթվելով և զարգանալով: Երբ դիտում ես հայտնի նկարչի կտավ, քանդակագործի քանդակ, երբ լսում ես դասական երաժշտություն, երբ ընթերցում ես գեղեցիկ ստեղծագործություն, և այդ «ներսդ» սկսում է լցվել, հարստանալ: Զգում ես, որ արդեն նշանակություն չունի, թե ինչ արտաքին ունես, և ինչ արտաքին են ունեցել այդ ստեղծագործողները: Նրանց «ներսը» գեղեցիկ է եղել, հարուստ է եղել, քանի որ ստեղծել են այդ «ներսի» կայծից, և ստացվել է այն, ինչը դիտելով, լսելով, ընթերցելով մեր ներսն էլ է գեղեցկանում: Կարող ես այդ գեղեցիկից թևեր առնել, և ինքդ էլ ստեղծագործել, որովհետև ներսից եկած գեղեցիկը կարող է վարակիչ լինել…

Նեսոյի քարաբաղնիսը — Հովհաննես Թումանյան | Վերլուծություն

Հին ժամանակներում քանի որ ամեն գյուղ, կամ ավան բժիշկ չեն ունեցել, մարդիկ փակ աչքերով վստահել են հեղինակություն ունեցող մարդկանց, լսել են ուրիշների կարծիքը բուժման վերաբերյալ, կամ զբաղվել են ինքնաբուժությամբ: Այդ երևույթների զոհ է դարձել նաև Կիրակոսը: Նա լսեց և վստահեց Նեսոյին, թեև թերահավատություն ուներ: Իսկ Նեսոն օգտագործելով իր հեղինակությունը, կարծում էր, թե իր գիտելիքները և փորձը կիրառելով կօգնի ընկերոջ առողջանալուն: Նույնիսկ նրանց ընկերները համամիտ էին Նեսոյի բուժման մեթոդի հետ, որը սակայն ողբերգություն է դառնում Կիրակոսի և նրա ընտանիքի համար:

Հովհաննես Թումանյան — Հայ ոգին | Վերլուծություն

Այս հոդվածում Թումանյանը պատմում է, թե ինչպիսին է հայը, ինչպիսին է հայ ժողովուրդը: Պատմվում է մեր ժողովրդի փորձությունների, տառապանքների, նվաճումների մասին:

Ասում է՝ «անհատներ կան, որոնք ապրում են և նշանավոր են միայն նրանով, որ մի բարձր պաշտոն ունեն կամ աստիճան։ Առեք նրանցից էդ պաշտոնը կամ աստիչանը՝ կտեսնենք՝ օխտը կորածի մինը։» Սա ճիշտ է, քանի որ բոլոր ժամանակներում էլ հայկական քաղաքականության մեջ ինչ որ բան պակասել է:

Բայց մարդիկ կան, որոնք առանց իշխանության էլ, միշտ երևում են իրենց ինքնուրույն կերպարանքով, ուժով ու շնորհքով: Այսպիսի մարդիկ կմնան հավերժ, իսկ նրանք ովքեր առանց իշխանության ու պաշտոնի ոչինչ են, կոչնչացվեն, և կձուլվեն սովորական ժողովրդին:

Домашняя работа

Раскройте скобки, согласовывая прилагательные со словами, к которым они относятся.

В (стоячий) стоящей воде много тины. Туман прогнало (утренний) утренним ветерком. (Маленький) маленькое дело лучше (большой) большого безделья. Вообще (прескучнейший) прескучнейший жизнь. Он специально (собачий) собачего повара содержал. За столом сидела (маленький) маленькая женщина с (большой) большими глазами. Для («народный») «нородного» гуляния выбрали (широкий) широкую часть реки между рынком и (церковный) церковным двором. В песок косы, усеянной (рыбий) рыбьей чешуёй, были воткнуты (деревянный) деревянные колья. Жил в (соседний) соседнем лесу сторожем Михайло Песков.  (Весенний прохладный) Весеннее прохладное небо темнело, будто уходило выше. (Горячий) горячее солнце было матерью каждой травинки, каждой ягодки. Поднимается (могучий) могучее светило. Вечерами мы говорим о (будущий) будущей экспедиции.

Homework

Ex.2/d

1. How long has she been playing the drums?
2. I have been waiting for you for ages!
3. He hasn’t been sleeping enough.
4. I haven’t been learning English very long.
5. How long have you been eating?
6. They have been doing their homework for three hours.